શબ્દ પાંખડીયો

એક ટુક્ડો આપણું આકાશ હોય બહુ થયુ ,
   એક બીજા મા સતત વિશ્વાસ હોય બહુ થયુ.
   સાવ નાની અમથી વાત છે બીજુ કાંઇ નથી,
   હું જયાં હોઉ તમે આસપાસ હોય બહુ થયુ

નસીબ ને હથેળી ની રેખા મા શોધ્યા કરું ને,
   આભા ને મુઠ્ઠી માં બંધ કરયા કરું,
   કોણ જાણે આભા ની સ્વ્પનીલ આંખો માં કોણ સંતાયુ હતું?

પ્રેમ મા મીઠી વેદના મળી છે,એ બહુ છે….
   સ્વપ્નો ને નવી દિશા મળી છે,એ બહુ છે…
   પ્રેમ પૂરો થયો કે અધૂરો રહયો વાત એ નથી
   પ્રેમ કરવા નો અવસર મળ્યો એ બહુ છે

પ્રીત નું દદૅ પણ અજીબ હોય છે,
   શબ્દો મા છુપાયેલી ગઝલ હોય છે,
   મૌન મા ભયાઁ હોય છે દરિયાં ઘણાં,
   સ્નેહ એ જ સાચો સંબંધ હોય છે..

દિલ મા તમારી યાદ ના પગલાં રહી ગયા,
   ઝાંકળ ઊડી ગયું ને ડાઘાં રહી ગયા,
   કહેવા નું હતું ઘણું છતાં કહી શકયાં નહી,
   ગંગા સુધી ગયા ને પ્યાસા રહી ગયા,
   ‘ચલ’ એમ કહી ને ચાલી ગયા તમે,
   ઠંડા હ્રદય મા ગુંજતા કોઇ પડઘા રહી ગયા,
   વરસ્યા વિના વહી ગયી માથા પરથી વાદળી,
   આ દિલ દુઃખી થયુ ને અમે જોતા રહી ગયા.

કદાચ મને ચાહતા ના આવડ્યું, અને એટલે જ તમને પામતાં ના આવડ્યું,
   તમારા જ સપના જોતી હતી, તેથી તમારા જ સપના મા કોઇ છે એ પામતાં ના આવડ્યું,
   આવડ્યું તો બસ એ જ કે તમને દિલ થી ચાહતા આવડ્યું,
   જાણ્યું કે તમે મારા નહી થઇ શકો, છતાં તમને પરાયા માનતા ન આવડ્યું,
   મંઝિલ નહી મળે એમ મને લાગ્યું છતાં અડધે રસ્તે થી પાછા વળતાં ન આવડ્યું.

જીવી રહી છું જીદંગી બબ્બે રીત માં થોડી ભકિત અને થોડી પ્રિત માં,
   ખોયું બધું છતાં ખુશી છે એ વાત ની કે મને,
   કારણ કે હિસ્સો છે મારી હાર નો તારી જીત મા,
   અદ્રશ્ય રહી ગયાં રુદન મા તમે,
   સામે આવ્યાં તો આવી ગયાં મારી સ્મિત મા,
   ખરેખર સુષ્ટિ શબ્દની બહુ વિશાળ છે,
   પણ તમે વસો છો મારા નયન મા.

ધરતી ને ભીંજવતા પહેલી વાર આજે વરસાદ અધુરા લાગ્યા,
   મંઝિલ પામવા ના પહેલી વાર આજે સપનાં અધુરા લાગ્યા,
   પહોંચુ તો કેવી રીતે તમારા ઘર ના દ્વાર સુધી,
   તમારી ગલી ના આજ રસ્તા અધુરા લાગ્યા,
   મળવા નું પણ થયું આપણું આવી રીતે, કે………..
   આપના મિલન માટે આજે જનમ અધુરા લાગ્યા,
   સાથ તારો માંગી ને માંગુ કોની પાસે,
   તને માંગવા માટે આજે ભગવાન પણ અધૂરાં લાગ્યા,
   તારી યાદ મા તડપવું હતું મારે પણ મારી આંખો ના આજે આંસુ અધૂરાં લાગ્યા.

દૂર રહી ને પણ મને પાસે રહેવાની આદત છે,
   અમને યાદ બની ને આંખો માંથી વહેવા ની આદત છે,
   અમે પાસે ના હોવા છતાં પાસે જ લાગશું,
   અમને અહેસાસ બની ને રહેવા ની આદત છે.

થોડી ગેરસમજ થી સારું જીવાય છે, ખુલાસા કરવા થી દુઃખી થવાય છે,
   કયારેક બંધ બાજી રમવી સારી, દુરી તીરી પંજા મા પણ જીતી જવાય છે.

દુ:ખ મા પણ સુખ નો અહેસાસ કરી જો જો….
    ફુલો ની જેમ મસ્તક નીચાં કરી જો જો….
   મટી જશે જીવન તરફ ની બધી ફરીયાદો એક વાર કોઇક ને સાચો પ્રેમ કરી જાજો.

નદી ની રેત મા રમતું નગર મળે ના મળે,
    ફરી આ જીવન ધરતી પર મળે ના મળે,
    કરુ છુ યાદ તમને દિલ થી, ફરી આ દિલ ધડક્તું મળે ના મળે.

વ્રુક્ષ ને પાદંડે નવરો બેઠો છે પવન,
   પતંગિયા ની પાંખો માંથી ખરતાં સમય નો રંગ જોયા કરે છે
   ઝરણાં સાથે વ્હયા કરતું વાંકુ ચુંકુ આકાશ,
   નીરાંતે અવાજ ના પરપોટાં સાંભળ્યા કરે છે,
   ખાલીપા નું કોચલુ તોડી ને પાંખ ફફ્ડાવે છે,
   ત્યારે માણસ કહે છે કે હું …….”BUSY” છું.

વ્યસ્ત જીવન ને નથી ફુરસદ દિલ ને બે વાત કહેવા બચાવી રાખું,
   એ જ ફિકર મા દિવસ વીતે છે કે મારા અસ્તિત્વ ને કેવી રીતે બચાવી રાખું.

લખી લેજો હથેળી મા નામ મારું,
   સ્નેહ ના દેશ મા છે ધામ મારું,
   કોક દિવસ જો તરસ લાગે તમને,
   તો હથેળી થી પાણી પીતાં યાદ આવશે નામ મારું.